Ayutthaya en Chiang Mai
3 oktober 2017 - Pai, Thailand
Het was tijd om te vertrekken uit Bangkok en door te gaan richting Ayutthaya.‘S morgens vroeg rond 08.00uur werd dan ook de rail link gepakt. Na 2x overstappen kwamen we uiteindelijk uit bij het treinstation.
We kochten een kaartje voor de trein naar Ayutthaya alsmede een kaartje voor de nachttrein van Ayutthaya naar Chiang Mai.
De treinrit duurde zo'n 2 uur en ik probeerde dan ook even een oog dicht te doen. Helaas was dit wat moeilijk want gedurende deze treinrit kwamen verschillende mensen langs de stoelen om wat te verkopen van eten of drinken. Om de 10 minuten schrok ik dan ook wakker van het gevraag naar klanten.
Bij aankomst in Ayutthaya pakte we een tuktuk naar ons hostel. Ondanks dat het er gewoon degelijk uit zag lag er maar 1 andere persoon in het hostel. We zouden dit alleen gebruiken om de spullen neer te zetten en om te douchen aangezien we ‘s avonds de nachttrein zouden nemen.
Na ingecheckt te hebben huurden we bij het hostel een fiets om een dagje tempels te gaan bezoeken. Het was genieten op de fiets. 34 graden met een windje in de rug. De tempels werden dan ook 1 voor 1 afgevinkt.
Rond een uur of 6 hadden we ze allemaal gehad en stopten we bij King Noodle om een hapje te eten. Ook dit was weer een straat tentje wat lekker eten maakte. Na gegeten te hebben stopten we nog even bij de seven eleven om wat water en snacks in te slaan voor de nachttrein.
De nachttrein zou om 21.10uur vertrekken. Na een douche en nog even gechilled te hebben pakte we een tuktuk naar het station. Bij aankomst op het station kwamen we een Nederlands koppel tegen die ook de nachttrein zouden pakken. Het was een verrassing welke nachttrein we zouden krijgen. Er was namelijk een nieuwe en een oude. Toen de trein aankwam zagen we direct dat we de oude hadden…
We werden verwezen naar wagon 8 en bij binnenkomst bleek dat we het onderste en bovenste bed hadden direct links om de hoek. Voor de ervaring zou deze trein leuker zijn dan de nieuwe. Het was een echte old school trein met stapelbedden waar je waarschijnlijk rugpijn van zou krijgen. Na het ontbijt doorgegeven te hebben werkten we beide nog een tijdje aan ons blog waarna we probeerden een oogje dicht te doen. Het was tenslotte een rit van 12 uur.
Net voordat ik wilde gaan slapen zag ik in mijn ooghoek iets bewegen en het bleek een kakkerlak te zijn. Ik pakte rustig mijn schoen om hem kapot te slaan maar ik miste en voordat ik het wist kroop die onder mijn bed.. Damn dacht ik, wat nu? Toch besloot ik om mezelf te vermannen en te gaan slapen. We zijn natuurlijk geen softies he!
Verbazend genoeg was het lekker slapen op het kreupel bedje. Rond half 8 kwamen ze het ontbijt serveren. Een simpele ham kaas sandwich samen met wat jus d'orange en een bananen brownie stilden de honger voor even. 2 uur later arriveerden we in Chiang Mai.
We pakten een tuktuk richting het hostel en bij aankomst bleek dat we een kamer hadden ipv een bed in een dorm, dit omdat ze een nieuwe locatie kregen en ze nog alles aan het verplaatsen waren.
Na ingecheckt te hebben bleven we nog even in het hostel waarna we een scooter gingen huren om naar de “grand canyon” van Thailand gaan. Bij het regelen van de scooters maakten we slim wat foto's van de schade aan de scooters en regelden we een slot. We zouden met zijn 4en gaan. Steffie die we ook in Bangkok hadden gezien ging mee en een vrouw uit haar hostel genaamd Euniche, uit Californië.
De eerste aantal km moest ik nog even wennen aan de scooter want eigenlijk zijn het gewoon een soort motoren die een topsnelheid kennen van ongeveer 100 km/u. Ik hield de snelheid op 30 in het begin en bouwde het rustig op naar 50/60.
Het was een geweldige rit, heerlijk die vrijheid. Lekker op de scooter door Chiang Mai rijden met een heerlijk zonnetje erbij. Het is wel even wennen om links te rijden maar als je het eenmaal weet is het goed te doen. Na 2 maal ietwat verkeerd gereden te hebben kwamen we na ongeveer 2,5 uur aan bij de bestemming. Je had 2 ingangen, een was voor een waterpark en de ander was voor een meer met een klif waar je vanaf kon springen. We kozen voor de 2e optie en zetten de scooters op de parkeerplaats. Entree was trouwens 50 baht, €1,25.
Er waren 3 manieren om in het water te komen. Je kon van de klif afspringen die zo'n 7,5 meter hoog was, via een soort legernet naar beneden klimmen of omlopen en via de pussy manier in het water springen. Wij alle 4 overtuigd van onze kunnen en heldhaftigheid besloten om te springen. Natuurlijk wilden we allemaal een filmpje en ik filmde eerst Steffie, Euniche en Sil waarna Steffie weer omhoog klom om mij te filmen. Sil maakte nog een ruige backflip voor de fans thuis en dit probeerde een amerikaan ook. Hoe mooi en ruig het begin van de sprong er ook uitzag hoe pijnlijk en grappig de landing was. Deze meneer eindigde namelijk met een keiharde face/belly plant en wij waren dan allen ook verbaasd dat hij weer boven water kwam. We ontmoeten hier nog 2 andere Nederlanders en 3 Amerikanen waarvan 1 toevallig ook nog in Maastricht gestudeerd had. Na 2 uur chill gezwommen te hebben besloten we om te gaan en ons grommende buikje te vullen.
Weer verreden we ons 2 maal maar kwamen uiteindelijk weer in de buurt van ons hostel. We stopten bij een gezellig tentje waar ze wat techno muziek aan het draaien waren. We waren nog niet van onze scooters af of we werden al aangesproken door de medewerkers van deze tent genaamd “the ace of spades”. Want wat bleek nu, ze hadden vandaag de grand opening en ze wilden dan ook graag mensen hun eten laten proeven. We mochten gratis eten als we dan wel een drankje zouden nuttigen en wat leuke gezichten trokken op de vele foto's die ze wilden maken voor hun Instagram account. Dit was natuurlijk geen probleem voor onze fotogenieke kopjes. We kregen een chicken wrap die zeer goed smaakte en dan ook snel op was.
Ons hostel en de scooter verhuur plaats bleek op een steenworp afstand te liggen en na het goede eten vertrokken we dan ook richting deze om ons klaar te gaan maken om een drankje te doen in het stadscentrum van Chiang Mai.
Sil en ik waren allebei best moe en we zeiden dan ook tegen elkaar dat we na 1 of 2 drankjes het voor gezien zouden houden. Dit was de eerste van meerdere keren dat deze fabel verteld zou worden.
We lieten ons afzetten bij de Yellow bar in het centrum en je zag meteen dat het hier wel eens gezellig kon gaan worden. Volgepakt met backpackers en foute muziek ging het goed los in deze tent die werd omringd door kraampjes alsof het een soort food truck festival was. We pakten ons ieder een chang bier en gingen zitten aan een tafel om alles in ons op te nemen en te wachten op de dames. Hier werd al de eerste keer gesuggereerd dat het misschien toch wel eens laat kon gaan worden. Het was inmiddels half 11 's avonds. Steffie en Euniche arriveerden en namen een Koreaanse vrouw mee genaamd Cindy.
Na even gezeten en gepraat te hebben besloten we dat het tijd was om te gaan dansen. Helaas was dit van korte duur want de tent sloot om middernacht. We volgden de menigte en gingen verder naar de volgende tent genaamd Spice. Ook hier was de muziek lekker fout en moesten we ons een weg door de menigte wringen om een plaats te bemachtigen. Na meerdere dansjes en drankjes sloot ook deze tent. Eenmaal buiten gekomen raakten we ietwat het besef van tijd kwijt en bleven we nog zo'n 2 uur hangen om te praten. Totdat Steffie aangaf dat het misschien verstandig was om te gaan aangezien we de volgende ochtend om 08.00 uur opgehaald zouden worden.
De volgende ochtend had ik het zwaar, binnen 10 minuten moest ik me haasten om naar buiten te komen om het busje niet te missen. Sil regelde een goed ontbijt van 2 bananen en samen regelden we een ietwat zwaar hoofd.
We gingen vandaag naar een Elephant Sanctuary. Er wordt in Thailand heel wat geadverteerd op het rijden van olifanten maar dit wilden we absoluut niet. Dit omdat deze olifanten zeer slecht behandeld worden! Het sanctuary waar wij heen gingen vandaag behandeld de olifanten op een juiste manier. Natuurlijk horen olifanten puur in het wild thuis maar dit zijn vaak geredde olifanten die hier een beter leven hebben en ook vrij mogen rondlopen.
In de bus ontmoeten we een Nederlands meisje genaamd Naomi uit Enschede en een Duitser genaamd Fabian. Het begin van de rit was goed te doen maar naarmate de tijd vorderde werden de wegen slechter. Eenmaal aangekomen in de Jungle stapten we over in soort jungle bus gemaakt voor die omstandigheden en reden bergafwaarts verder het bos in totdat je niet meer verder kon.
Bij aankomen vertelden de ranger wat vandaag de bedoeling was en kregen we allemaal iets van eten of drinken om te dragen naar het sanctuary. We zouden eerst de olifanten gaan voeren, daarna gaan kijken naar een baby olifantje en afsluiten met het wassen van de olifanten.
Eerst liepen we een stuk het bos in met allemaal een zak met daarin eten voor de olifanten. De een had takken, de ander groenten. Een groet van de olifanten verraadde de plaats waar ze waren en we liepen dan ook snel door naar die plek. Ze lopen daar gewoon los in het bos maar zijn wel getraind om de “baasjes” te volgen voor bijvoorbeeld eten en het wassen. ‘S avonds lopen ze gewoon los rond in het bos. Wat een vette ervaring was dit. Deze “zuchtige” olifanten bleven maar eten en het duurde dan ook niet lang voordat iedereen alles op had. Je moest wel uitkijken met je andere spullen want ze proberen gewoon in de zak te graaien met hun behendige slurf.
De lunch was next en dit was dan ook de manier om te herstellen van de kleine hangover die ons nog minimaal pijnigde. Lekker maar simpel werd er een klein buffet geserveerd met rijst, een groentemix en kip met saus. Na het eten hadden we wat relax time en tijd om naar het baby olifantje en zijn moeder te gaan kijken. Deze baby was welgeteld 2-3 weken oud maar wilde met iedereen een beetje stoeien en was ons dan ook een voor een aan het beuken. Zoveel kracht wat die baby heeft, niet normaal. Wat een geweldige dieren.
Het volgende wat we gingen doen was de olifanten wassen met modder. We werden gevraagd om alle spullen hier te laten en liepen in onze gebruinde lichamen richting een modderbad waar de olifanten al lagen. Al snel werd duidelijk dat dit niet alleen wassen zou worden want voordat ik het wist werd dit een groot moddergevecht tussen de groep, de locals en de olifanten. Nadat de olifanten inclusief onszelf helemaal vol modder zaten liepen we verder naar het water om onszelf en de olifanten af te spoelen. Ook dit liep uit op een gevecht, deze keer met water. Hoe vet dit wel niet was om samen met zo'n grote machtige dieren te zijn in het water, een aanrader.
Na dit alles konden we even lekker genieten van de zon, het water en de aanwezigheid van de olifanten en na zo'n 2 uurtjes was het tijd om te gaan.
De bus terug was beter dan die op de heenreis want we hadden allemaal een relax stoel voor onszelf om een middagdutje te doen. Bij terugkomst in het hostel hadden we nog zo'n anderhalf uur waarna we gezamenlijk wat zouden gaan eten rond 20.00 uur. Euniche was te moe en bleef slapen, Fabian, Naomi, Steffie, Sil en ik zochten een tentje op om te eten. Hierna liepen we richting het hostel van hun om daar een rustig spellen avondje te doen met een drankje. Het spel dat we speelden was Jenga. Een blokkenspel waarbij je een toren instabiel maakt door het verwijderen van blokjes, degene die hem omstoot verliest. Na een aantal potjes kwam er het idee om toch weer op stap te gaan..
De dag erna zouden we met de scooter naar Pai rijden, een tocht van ongeveer 5 uur dus het was verstandig om fit te zijn. Zoals eerder vernoemd hadden we ook vandaag gezegd het niet laat te gaan maken. Maar ook deze avond bleek dit weer een fabel te zijn. Voor bijna iedereen was het de laatste avond en naar menig discussie over wat te doen hakten we gezamenlijk de knoop door om een drankje te gaan doen.
We belandden weer in Spice en aan de muziek te horen bleek het een kopie te zijn van de avond ervoor. De playlist was op een paar wijzigingen na hetzelfde als een avond eerder. Zelfs de Koreaanse aanbidder van Steffie was daar op precies dezelfde plaats. Na een uurtje sloot deze tent weer en gingen we verder naar de volgende. De volgende plaats was een soort huisfeest waar het extreem warm en druk was. Het leek een beetje op een Amerikaans huisfeest waarbij ze op de omliggende banken naar 2nd base gingen. We vermaakten ons toch en dansten er in hoeverre het ging op los. Rond een uur of 3 besloten we om te gaan en gingen we terug naar het hostel waar we nog tot 4 uur bleven zitten. Hierna liepen Sil en ik terug naar ons hostel met een tussenstop bij de 7/11 voor een late night snack. Om half 5 sloten de ogen en de volgende dag hadden we om 11 uur afgesproken.
Hoe ik de volgende ochtend wakker zou worden komt in mijn volgende verhaal.. See you then!
We kochten een kaartje voor de trein naar Ayutthaya alsmede een kaartje voor de nachttrein van Ayutthaya naar Chiang Mai.
De treinrit duurde zo'n 2 uur en ik probeerde dan ook even een oog dicht te doen. Helaas was dit wat moeilijk want gedurende deze treinrit kwamen verschillende mensen langs de stoelen om wat te verkopen van eten of drinken. Om de 10 minuten schrok ik dan ook wakker van het gevraag naar klanten.
Bij aankomst in Ayutthaya pakte we een tuktuk naar ons hostel. Ondanks dat het er gewoon degelijk uit zag lag er maar 1 andere persoon in het hostel. We zouden dit alleen gebruiken om de spullen neer te zetten en om te douchen aangezien we ‘s avonds de nachttrein zouden nemen.
Na ingecheckt te hebben huurden we bij het hostel een fiets om een dagje tempels te gaan bezoeken. Het was genieten op de fiets. 34 graden met een windje in de rug. De tempels werden dan ook 1 voor 1 afgevinkt.
Rond een uur of 6 hadden we ze allemaal gehad en stopten we bij King Noodle om een hapje te eten. Ook dit was weer een straat tentje wat lekker eten maakte. Na gegeten te hebben stopten we nog even bij de seven eleven om wat water en snacks in te slaan voor de nachttrein.
De nachttrein zou om 21.10uur vertrekken. Na een douche en nog even gechilled te hebben pakte we een tuktuk naar het station. Bij aankomst op het station kwamen we een Nederlands koppel tegen die ook de nachttrein zouden pakken. Het was een verrassing welke nachttrein we zouden krijgen. Er was namelijk een nieuwe en een oude. Toen de trein aankwam zagen we direct dat we de oude hadden…
We werden verwezen naar wagon 8 en bij binnenkomst bleek dat we het onderste en bovenste bed hadden direct links om de hoek. Voor de ervaring zou deze trein leuker zijn dan de nieuwe. Het was een echte old school trein met stapelbedden waar je waarschijnlijk rugpijn van zou krijgen. Na het ontbijt doorgegeven te hebben werkten we beide nog een tijdje aan ons blog waarna we probeerden een oogje dicht te doen. Het was tenslotte een rit van 12 uur.
Net voordat ik wilde gaan slapen zag ik in mijn ooghoek iets bewegen en het bleek een kakkerlak te zijn. Ik pakte rustig mijn schoen om hem kapot te slaan maar ik miste en voordat ik het wist kroop die onder mijn bed.. Damn dacht ik, wat nu? Toch besloot ik om mezelf te vermannen en te gaan slapen. We zijn natuurlijk geen softies he!
Verbazend genoeg was het lekker slapen op het kreupel bedje. Rond half 8 kwamen ze het ontbijt serveren. Een simpele ham kaas sandwich samen met wat jus d'orange en een bananen brownie stilden de honger voor even. 2 uur later arriveerden we in Chiang Mai.
We pakten een tuktuk richting het hostel en bij aankomst bleek dat we een kamer hadden ipv een bed in een dorm, dit omdat ze een nieuwe locatie kregen en ze nog alles aan het verplaatsen waren.
Na ingecheckt te hebben bleven we nog even in het hostel waarna we een scooter gingen huren om naar de “grand canyon” van Thailand gaan. Bij het regelen van de scooters maakten we slim wat foto's van de schade aan de scooters en regelden we een slot. We zouden met zijn 4en gaan. Steffie die we ook in Bangkok hadden gezien ging mee en een vrouw uit haar hostel genaamd Euniche, uit Californië.
De eerste aantal km moest ik nog even wennen aan de scooter want eigenlijk zijn het gewoon een soort motoren die een topsnelheid kennen van ongeveer 100 km/u. Ik hield de snelheid op 30 in het begin en bouwde het rustig op naar 50/60.
Het was een geweldige rit, heerlijk die vrijheid. Lekker op de scooter door Chiang Mai rijden met een heerlijk zonnetje erbij. Het is wel even wennen om links te rijden maar als je het eenmaal weet is het goed te doen. Na 2 maal ietwat verkeerd gereden te hebben kwamen we na ongeveer 2,5 uur aan bij de bestemming. Je had 2 ingangen, een was voor een waterpark en de ander was voor een meer met een klif waar je vanaf kon springen. We kozen voor de 2e optie en zetten de scooters op de parkeerplaats. Entree was trouwens 50 baht, €1,25.
Er waren 3 manieren om in het water te komen. Je kon van de klif afspringen die zo'n 7,5 meter hoog was, via een soort legernet naar beneden klimmen of omlopen en via de pussy manier in het water springen. Wij alle 4 overtuigd van onze kunnen en heldhaftigheid besloten om te springen. Natuurlijk wilden we allemaal een filmpje en ik filmde eerst Steffie, Euniche en Sil waarna Steffie weer omhoog klom om mij te filmen. Sil maakte nog een ruige backflip voor de fans thuis en dit probeerde een amerikaan ook. Hoe mooi en ruig het begin van de sprong er ook uitzag hoe pijnlijk en grappig de landing was. Deze meneer eindigde namelijk met een keiharde face/belly plant en wij waren dan allen ook verbaasd dat hij weer boven water kwam. We ontmoeten hier nog 2 andere Nederlanders en 3 Amerikanen waarvan 1 toevallig ook nog in Maastricht gestudeerd had. Na 2 uur chill gezwommen te hebben besloten we om te gaan en ons grommende buikje te vullen.
Weer verreden we ons 2 maal maar kwamen uiteindelijk weer in de buurt van ons hostel. We stopten bij een gezellig tentje waar ze wat techno muziek aan het draaien waren. We waren nog niet van onze scooters af of we werden al aangesproken door de medewerkers van deze tent genaamd “the ace of spades”. Want wat bleek nu, ze hadden vandaag de grand opening en ze wilden dan ook graag mensen hun eten laten proeven. We mochten gratis eten als we dan wel een drankje zouden nuttigen en wat leuke gezichten trokken op de vele foto's die ze wilden maken voor hun Instagram account. Dit was natuurlijk geen probleem voor onze fotogenieke kopjes. We kregen een chicken wrap die zeer goed smaakte en dan ook snel op was.
Ons hostel en de scooter verhuur plaats bleek op een steenworp afstand te liggen en na het goede eten vertrokken we dan ook richting deze om ons klaar te gaan maken om een drankje te doen in het stadscentrum van Chiang Mai.
Sil en ik waren allebei best moe en we zeiden dan ook tegen elkaar dat we na 1 of 2 drankjes het voor gezien zouden houden. Dit was de eerste van meerdere keren dat deze fabel verteld zou worden.
We lieten ons afzetten bij de Yellow bar in het centrum en je zag meteen dat het hier wel eens gezellig kon gaan worden. Volgepakt met backpackers en foute muziek ging het goed los in deze tent die werd omringd door kraampjes alsof het een soort food truck festival was. We pakten ons ieder een chang bier en gingen zitten aan een tafel om alles in ons op te nemen en te wachten op de dames. Hier werd al de eerste keer gesuggereerd dat het misschien toch wel eens laat kon gaan worden. Het was inmiddels half 11 's avonds. Steffie en Euniche arriveerden en namen een Koreaanse vrouw mee genaamd Cindy.
Na even gezeten en gepraat te hebben besloten we dat het tijd was om te gaan dansen. Helaas was dit van korte duur want de tent sloot om middernacht. We volgden de menigte en gingen verder naar de volgende tent genaamd Spice. Ook hier was de muziek lekker fout en moesten we ons een weg door de menigte wringen om een plaats te bemachtigen. Na meerdere dansjes en drankjes sloot ook deze tent. Eenmaal buiten gekomen raakten we ietwat het besef van tijd kwijt en bleven we nog zo'n 2 uur hangen om te praten. Totdat Steffie aangaf dat het misschien verstandig was om te gaan aangezien we de volgende ochtend om 08.00 uur opgehaald zouden worden.
De volgende ochtend had ik het zwaar, binnen 10 minuten moest ik me haasten om naar buiten te komen om het busje niet te missen. Sil regelde een goed ontbijt van 2 bananen en samen regelden we een ietwat zwaar hoofd.
We gingen vandaag naar een Elephant Sanctuary. Er wordt in Thailand heel wat geadverteerd op het rijden van olifanten maar dit wilden we absoluut niet. Dit omdat deze olifanten zeer slecht behandeld worden! Het sanctuary waar wij heen gingen vandaag behandeld de olifanten op een juiste manier. Natuurlijk horen olifanten puur in het wild thuis maar dit zijn vaak geredde olifanten die hier een beter leven hebben en ook vrij mogen rondlopen.
In de bus ontmoeten we een Nederlands meisje genaamd Naomi uit Enschede en een Duitser genaamd Fabian. Het begin van de rit was goed te doen maar naarmate de tijd vorderde werden de wegen slechter. Eenmaal aangekomen in de Jungle stapten we over in soort jungle bus gemaakt voor die omstandigheden en reden bergafwaarts verder het bos in totdat je niet meer verder kon.
Bij aankomen vertelden de ranger wat vandaag de bedoeling was en kregen we allemaal iets van eten of drinken om te dragen naar het sanctuary. We zouden eerst de olifanten gaan voeren, daarna gaan kijken naar een baby olifantje en afsluiten met het wassen van de olifanten.
Eerst liepen we een stuk het bos in met allemaal een zak met daarin eten voor de olifanten. De een had takken, de ander groenten. Een groet van de olifanten verraadde de plaats waar ze waren en we liepen dan ook snel door naar die plek. Ze lopen daar gewoon los in het bos maar zijn wel getraind om de “baasjes” te volgen voor bijvoorbeeld eten en het wassen. ‘S avonds lopen ze gewoon los rond in het bos. Wat een vette ervaring was dit. Deze “zuchtige” olifanten bleven maar eten en het duurde dan ook niet lang voordat iedereen alles op had. Je moest wel uitkijken met je andere spullen want ze proberen gewoon in de zak te graaien met hun behendige slurf.
De lunch was next en dit was dan ook de manier om te herstellen van de kleine hangover die ons nog minimaal pijnigde. Lekker maar simpel werd er een klein buffet geserveerd met rijst, een groentemix en kip met saus. Na het eten hadden we wat relax time en tijd om naar het baby olifantje en zijn moeder te gaan kijken. Deze baby was welgeteld 2-3 weken oud maar wilde met iedereen een beetje stoeien en was ons dan ook een voor een aan het beuken. Zoveel kracht wat die baby heeft, niet normaal. Wat een geweldige dieren.
Het volgende wat we gingen doen was de olifanten wassen met modder. We werden gevraagd om alle spullen hier te laten en liepen in onze gebruinde lichamen richting een modderbad waar de olifanten al lagen. Al snel werd duidelijk dat dit niet alleen wassen zou worden want voordat ik het wist werd dit een groot moddergevecht tussen de groep, de locals en de olifanten. Nadat de olifanten inclusief onszelf helemaal vol modder zaten liepen we verder naar het water om onszelf en de olifanten af te spoelen. Ook dit liep uit op een gevecht, deze keer met water. Hoe vet dit wel niet was om samen met zo'n grote machtige dieren te zijn in het water, een aanrader.
Na dit alles konden we even lekker genieten van de zon, het water en de aanwezigheid van de olifanten en na zo'n 2 uurtjes was het tijd om te gaan.
De bus terug was beter dan die op de heenreis want we hadden allemaal een relax stoel voor onszelf om een middagdutje te doen. Bij terugkomst in het hostel hadden we nog zo'n anderhalf uur waarna we gezamenlijk wat zouden gaan eten rond 20.00 uur. Euniche was te moe en bleef slapen, Fabian, Naomi, Steffie, Sil en ik zochten een tentje op om te eten. Hierna liepen we richting het hostel van hun om daar een rustig spellen avondje te doen met een drankje. Het spel dat we speelden was Jenga. Een blokkenspel waarbij je een toren instabiel maakt door het verwijderen van blokjes, degene die hem omstoot verliest. Na een aantal potjes kwam er het idee om toch weer op stap te gaan..
De dag erna zouden we met de scooter naar Pai rijden, een tocht van ongeveer 5 uur dus het was verstandig om fit te zijn. Zoals eerder vernoemd hadden we ook vandaag gezegd het niet laat te gaan maken. Maar ook deze avond bleek dit weer een fabel te zijn. Voor bijna iedereen was het de laatste avond en naar menig discussie over wat te doen hakten we gezamenlijk de knoop door om een drankje te gaan doen.
We belandden weer in Spice en aan de muziek te horen bleek het een kopie te zijn van de avond ervoor. De playlist was op een paar wijzigingen na hetzelfde als een avond eerder. Zelfs de Koreaanse aanbidder van Steffie was daar op precies dezelfde plaats. Na een uurtje sloot deze tent weer en gingen we verder naar de volgende. De volgende plaats was een soort huisfeest waar het extreem warm en druk was. Het leek een beetje op een Amerikaans huisfeest waarbij ze op de omliggende banken naar 2nd base gingen. We vermaakten ons toch en dansten er in hoeverre het ging op los. Rond een uur of 3 besloten we om te gaan en gingen we terug naar het hostel waar we nog tot 4 uur bleven zitten. Hierna liepen Sil en ik terug naar ons hostel met een tussenstop bij de 7/11 voor een late night snack. Om half 5 sloten de ogen en de volgende dag hadden we om 11 uur afgesproken.
Hoe ik de volgende ochtend wakker zou worden komt in mijn volgende verhaal.. See you then!
Liefs Mir
Gr Stef