De vlucht en begin in Bangkok

De backpack was ingecheckt en we liepen richting het eerste beste eetkraampje voor een afsluitend hapje.
4 broodjes en wat drinken voor de schamele prijs van 54 euro. Belachelijk dachten we allemaal. Maar eten op vliegvelden is gewoon heel erg duur. Dan te denken dat ik voor dit bedrag in Thailand een hostel voor 3 nachten heb waarbij ik nog elke dag 3 maaltijden kan nuttigen.

Het buikje was enigszins gevuld en we liepen naar de roltrap waar ik langs de douane zou gaan. Dit was het moment van afscheid nemen. Na 3 dikke knuffels liep ik weg met een kleine brok in mijn keel. Daar ga ik dan, met de gedachte “you're on your own now” spelend in mijn hoofd.

Na het passeren van de douane liep ik door naar mijn gate waar mijn vlucht om 16.10uur gepland stond. Na eventjes gezeten de hebben werd er omgeroepen dat we zouden vertrekken. Ik had een stoel aan de raamkant met naast mij een lege stoel waar ik mooi mijn tas op kon leggen. De vlucht maatschappij Egypt Air had alles goed geregeld. De vlucht van ongeveer 4 uur met een warme maaltijd en wat kleine hapjes was zo voorbij

Bij aankomst in Cairo bleek dat ik niet lang de tijd had om mijn aansluitende vlucht naar Bangkok te halen. Ik was dan ook wat gehaast om langs de douane te komen om richting mijn gate te lopen. Gelukkig verliep dit snel en had ik toch een half uurtje rust voordat mijn lange vlucht van bijna 10 uur zou beginnen.

De poortjes gingen open en we konden naar binnen. Het was een airbus met 2 stoeltjes aan beide buitenkanten en 4 stoeltjes in het midden. Ik zat op 40D, dat was een stoel in het midden aan het gangpad.
Tot mijne grote verbazing zaten er maar verdacht weinig mensen in het vliegtuig. Ik verwachtte dan ook dat we nog een tijdje moesten wachten voordat we vertrokken. Niets was minder waar.

Na 10-15 minuten sloten de vliegtuigdeuren en zouden we vertrekken. Ik kon het bijna niet geloven maar 3 stoelen rechts van mij waren leeg. Wat zeg ik, het vliegtuig zat maar voor ⅕ gevuld!

Het duurde even voordat ik het besefte maar ik bleek dus een volledig middenstuk voor me alleen te hebben..
Na een warme maaltijd genuttigd te hebben kon ik dan ook languit liggen over 4 stoeltjes en lekker proberen te slapen.

Bekend als slaapexpert lukte me dit natuurlijk en ik werd pas wakker toen het ontbijt om 6.30uur geserveerd werd. Wederom een lekker begin dus.

Na de landing zocht ik mij een weg naar de immigration en baggage claim.
Binnen een kleine 10 minuten stond ik met een bestempeld paspoort en was ik voor de komende 10 dagen toerist in Thailand. De bagage ging overigens wel erg snel want na een wc opgezocht te hebben bleek de bagageband na terugkomst al klaar te zijn voor het volgende vluchtnummer. Gelukkig was mijn backpack aan de zijkant van de band gezet samen met wat andere koffers en konden we dus snel verder.

Na wat geld gewisseld te hebben tegen een gunstige koers had ik de eerste Thaise bahts in de hand en kon ik vervoer gaan zoeken de stad in.

Er waren drie opties: bus, rail link of taxi
Ik koos voor taxi. In verhouding natuurlijk de duurste keus maar na de 2 vluchten had ik niet veel zin om moeite te doen en liep dus naar de public taxi. Ik trok nummertje 7 uit de automaat en liep dan ook naar deze lijn toe waar mijn taxi klaar stond.

Ik vroeg de taxichauffeur om op de meter te rijden en daar ging die mee akkoord. Na zo'n 40 min later en ongeveer 350 baht (+- 8 euro) lichter kwam ik aan bij het eerste hostel genaamd “the Blocks”.

Ik checkte in en pakte de lift naar de 5e verdieping waar ik op kamer 501 lag. Dit was een kamer met 5 bedden en ik lag op een van de bovenste hebben. Het zag er allemaal gewoon degelijk en netjes uit. Niets op aan te merken.

Na het dumpen van de spullen stuurde ik Sil een apje waar hij was. Door Thailand zou ik namelijk samen met hem reizen. Ik wachte 10-15 minuten maar zag toen ook in dat hij helemaal niet wist hoe laat mijn vlucht landde dus waarschijnlijk gewoon aan het verkennen was.

Ik besloot om gewoon de stad in te lopen en wat te gaan wandelen in deze vooralsnog onbekende stad, ik was tenslotte in Bangkok. Ik moet zeggen dat de eerste indrukken anders waren dan wat ik verwacht had. Het was namelijk erg toeristisch. Binnen de eerste 20 min zag ik al een Burger King, Dunkin’ Donuts en een subway. Het is ook eigenlijk wel logisch aangezien het een grote wereldstad is.

Na een klein uurtje gelopen te hebben besloot ik om even terug te gaan naar het hostel om geld te pakken en te kijken of ik een reactie had. Dit was niet het geval dus ik dacht, dan gaan we maar even een local pilsje nuttigen om de reis in de luiden.

Ik belandde in een poolcafe zo'n 10 minuutjes lopen van het hostel en bestelde samen met een local een biertje waar ik helaas de naam niet meer van weet. De meneer raadde het aan en het bleek ook nog lekker te zijn.
Het komende uur, anderhalf uur stond ik met verbazing te kijken naar hoe goed die locals kunnen poolen. De vrouwen vooral dan. Bijna elk potje werd gewonnen binnen 5 minuten. Ik was dan ook ietwat bang om te verliezen zonder aan de beurt te komen en bleef dus toeschouwer.

Na 2 pilsjes begon ik toch wat honger te krijgen. De klok was namelijk 5 uur vooruit gegaan en het was dan ook ongeveer etenstijd. Ik liep nogmaals terug naar mijn hostel om te kijken of Sil al daar was. Hij had me een bericht gestuurd en was een stukje verder in de stad om te gaan eten. We spraken later af en ik besloot om ook wat te gaan eten.

Ik stopte bij een restaurant genaamd DET 5 en bestelde me fried noodles met kip en groente en een Corona.
Simpel en erg lekker! Na het eten liep ik terug naar het hostel waar ik Sil trof samen met Steffie, een vrouw die ook bezig was aan een trip door Thailand en ook nog eens uit Brunssum kwam.
Na wat bijgepraat te hebben besloten we om een drankje te gaan doen.

We belanden bij de Midnight Bar, een tentje waar zij de dag ervoor ook een drankje genuttigd hadden.
In deze tent viel genoeg te zien. Europese senioren mannen die geplayed werden door “call girls” of zelfs door shemales, het woord zegt het al natuurlijk she male. Een vent met tieten beter gezegd. Bangkok loopt er vol mee en het is dan ook niet gek dat je om de 10 meter een kraampje hebt waar je nep tieten, nep konten of dildo’s kunt kopen netjes naast het tropisch fruit of wat verse vis..

Al snel werd duidelijk dat de tent “gerund” werd door deze call girls en het duurde dan ook niet lang voordat de ogen gericht waren op onze smakelijke kopjes. Wij sterk in onze schoenen en recht voor de raap laten de vrouwen weten dat wij liever ons geld in een biertje duwen.

We kregen de vraag of we mee wilden poolen. Het pool spelletje geld als volgt daar. Je wordt genoteerd op een bord, zodra je aan de beurt bent en je wint mag je blijven staan, verlies je dan kost het je 20 baht, 50 cent ongeveer. Sil en Steffie pasten, ik besloot om een poging te wagen. Ze kunnen toch niet allemaal zo goed zijn dacht ik.. De eerste 3 potten verloor ik maar toen ik uiteindelijk tegen een meid moest die haar verjaardag hield en aardig aangeschoten was pakte ik mijn trots terug en won. De pot erna was de pret meteen uit en verloor ik weer en was het mooi geweest.

We bleven nog een uurtje zitten en besloten rond 2 uur terug te gaan naar het hostel waar we onderweg nog even bij de 7-Eleven een tosti en een water pakten. Wat een geniale winkel is dit. Verkopen bijna alles.. Tosti en het water koste ongeveer 25 baht, zo'n 65 cent. Hierna liepen we terug naar het hotel waarna we het bed opzochten om de dag erna weer fit te zijn.

De volgende ochtend uitgeslapen en wel pakten we een klein ontbijtje en pakten de railway richting het paleis. Na een aantal haltes stapten we uit en liepen een stukje door de stad om vervolgens een tuktuk te pakken naar de plaats van bestemming. Dit zou mijn eerste ervaring worden met de bovengenoemde shiners op de wegen van Thailand.

Ik had van Steffie en Sil al te horen gekregen dat het hier puur om het onderhandelen gaat en we op zoek moesten naar een blauwe van kleur met achterop Thailand staan. Deze zouden van de overheid zijn en de prijs maar 40 baht zijn, ongeveer 1 euro. Na een aantal aangehouden te hebben bleek het steeds niet de goede te zijn. Totdat we bij een straatje kwamen waar een meneer het wiel van een tuktuk aan het vervangen was en aangaf ons voor 40 baht naar het paleis zouden brengen. De enige voorwaarde hiervan was dat we onderweg stopten bij een tailor om daar even rond de neuzen binnen. Voor dit kleine gebaar kreeg onze chauffeur als provisie voor het lokken van klanten hiervoor de benzine betaald. Win win dus want nee wij waren niet van plan om een maatpak of jurk te kopen met zo'n volle backpack maar hadden anderzijds wel een goedkope prijs voor onze rit.

Eenmaal aangekomen bij het paleis werd duidelijk hoeveel de dood van de koning betekende voor het Thaise volk want een jaar na dato stonden er nog duizenden mensen in zwarte kledij te wachten om hun rouw te betuigen en een genereuze donatie te doen.
Na een stukje gelopen te hebben kwamen we langs een kraampje wat gratis ranja uitdeelde en dat leek ons alle 3 wel iets. Echter smaakte dit naar rioolwater met een fruitsmaak en duurde het dan ook niet lang voordat we ze uitgeschud hadden.

Het paleiscomplex was immens groot en het duurde dan ook even voordat we de plek vonden om naar binnen te gaan. Bij aankomst bleek alleen dat we geen korte broek mochten dragen en bij de eerste beste winkel kochten we dan ook allemaal een lichte broek, een soort sarong in de vorm van een broek zal ik maar zeggen, zeer comfortabel!

Het was een zeer mooi complex met indrukwekkende gebouwen en we keken dan ook onze ogen uit. Na 2 uur rondgelopen te hebben besloten we om te gaan. We zouden kijken voor een fiets te huren door de stad maar aangezien het toch al best laat was en we ook nog ergens anders heen wilden besloten we de fietsen te skippen.

De airplane graveyard stond als volgende op de planning. Dit was een beetje een out of the box plekje wat we via de Facebookgroep Azië backpackers hadden gevonden. Na verschillende tuktuks en taxi’s afgewezen te hebben kregen we een chauffeur zover om ons 22 km verderop af te zetten voor 300 baht, ongeveer 7,50 euro.

Eenmaal aangekomen was het via een sluiproute langs een monniken huis en door een poortje om bij de graveyard te komen. Geweldig om te zien, delen van grote vliegtuigen liggen daar in een soort grasveld bij mensen in de achtertuin. Het verhaal hierachter schijnt te zijn dat een rijk persoon afgekeurde vliegtuigen op koopt en deze bij die mensen in de tuin af laten zetten waarna deze bijna volledig gestript worden en alle bruikbare onderdelen weer doorverkocht worden. Hoe die ze daar krijgt is knap want die vliegtuigen zijn immens groot natuurlijk!

Na deze leuke verrassing pakten we een tuktuk naar de air rail en vandaar weer naar het winkelcentrum waar een Muai Tai gevecht zou plaatsvinden. Het zou tot 20.30 duren maar toen we aankwamen om 19.45 was er niks meer te beleven helaas..

We besloten om maar eens wat te gaan eten. We stopten bij een straat tentje en ik bestelde een gerecht met garnalen en een mango smoothie. Ik gaf zo'n drie keer aan NOT SPICY plz maar volgens mij kennen ze dat niet hier.. Het was dus behoorlijk pittig en ik zag de pepers er tussenin zitten. Desalniettemin at ik toch bijna alles op. Hierna was de dag ver klaar en zijn we nog even bij het hostel gaan chillen. De volgende dag zouden we de trein pakken naar Ayutthaya.. To be continued…