Het einde van een geweldige ervaring

2 november 2017 - Pacific Harbour, Fiji

Ik neem jullie vandaag mee op mijn laatste avontuur in Fiji. Times flies when you're having fun. Niet normaal hoe snel de laatste 4 weken zijn omgevlogen en dat mijn 3e land er na dit weekend ook op zit. Maar wat een super ervaringen heb ik hier opgedaan. Het was van begin tot eind genieten! Veel nieuwe dingen geleerd en kennis gemaakt met de onderwaterwereld.

Ik zal beginnen waar ik vorige week geëindigd was. The Shark Dive!!!! Niet normaal meer hoe vet dit was!!! . Let's begin…

Om half 8 's ochtends werden we opgehaald en afgezet bij Beqa Adventures. Er gingen vandaag 2 boten, een met projects abroad deelnemers en de ander met toeristen. Op de boot was deze keer alles geregeld en hoefde we niet zelf onze gear klaar te maken. We vertrokken en de briefing begon.

In deze briefing werd tot in de puntjes uitgelegd wat we vandaag gingen doen en waar we op moesten letten. Het moet natuurlijk allemaal duidelijk en veilig voor iedereen zijn want je springt letterlijk in het open water tussen predators van 2-3 meter groot die op elk moment als ze zouden willen je met één beet naar het licht zouden kunnen brengen. Wetende dat wij niet op het haaien menu staan brengt dan ook wat vertrouwen met zich mee maar de spanning vóór de duik blijft natuurlijk…

De eerste duik begon en de divemasters gingen eerst het water in en nadat ze het teken gaven volgde wij en bij het afspringen kon de ervaring beginnen. We zakten eerst naar 15 meter waar we samenkwamen en verder zakte naar 30 meter. Tijdens het zakken zie je de haaien al om je heen zwemmen en alle spanning wordt ingeruild voor bewondering.. Wauw!!!

We stoppen op 30 meter diepte en gaan achter een stuk reef op de knieën zitten. Direct kom je oog in oog met de bull shark te staan op 1,5 meter afstand. Het is ONBESCHRIJFELIJK maar ik ga het toch proberen voor jullie trouwe lezers.

Er is serieus nul angst op dit moment en alleen maar respect voor deze machtige haaien. Je wordt omringd door niet 1, niet 2 maar wel 15 bullsharks van 2 tot 3 meter. Het zijn merendeel vrouwtjes waar er 2 zelfs zwanger van zijn maar er zijn ook een paar mannetjes te herkennen. Verder zwemmen er letterlijk duizenden vissen tussen de haaien in die ook willen genieten van het eetfestijn. Je probeert alles in je op te nemen maar het lijkt net alsof je in een film zit. Alles gaat een beetje in slowmotion en je beseft het eigenlijk niet maar geniet tegelijkertijd met volle teugen.

Na 15 minuten werd er op de tank getikt en gingen we terug naar 15 meter waar een nieuw avontuur begon. Hier zwommen een aantal grey reef sharks en verschillende white tip reef sharks. Ook hier was je weer op 1 tot 2 meter afstand en ook deze iets kleinere haaien waren weer geweldig!

Na 10 minuten hier vertrokken we terug naar 5 meter waar er rond de 20 blacktip reef sharks en 15 white tip reef sharks zwommen. Ook hier waren er weer enorm veel vissen en ook dit moment was f*cking amazing!!!

Al sinds kleins af aan gefascineerd door deze ultimate survivors en nu ben ik in het water omringd door meer dan 50 stuks van ze, damn!! Na de safetystop maakte we ons de weg naar boven en na 43 minuten zat de eerste duik van de dag erop.

Thee met koekjes creëerde een oase van rust in mijn hoofd die op volle toeren alle beelden aan het verwerken was. In deze pauze volgde de 2e briefing en na ongeveer een uur gingen we met een nieuwe tank terug het water in. Voordat ik terug het water in ging vroeg ik een van de divemasters nog of ze me haaientand konden geven als ze er een zouden vinden..

De 2e duik begon net als de eerste op 15 meter waarna we door gingen naar 30 meter. Nu gingen we achter een stuk reef waar we konden liggen op onze buik en zo konden kijken. Ik had mezelf een plekje bemachtigd maar werd aangetikt dat ik bij de groep van Projects Abroad moest blijven. Nu moest ik dus over 15 personen heen zwemmen om aan de andere kant te komen. Doordat ik wat verbaasd was dat ik me moest verplaatsen vergat ik mijn bcd iets op te blazen en kwam ik niet echt omhoog en kroop/liep zo over iedereen heen 😂 😂

Door dit gewurm draaide ik mijn arm verkeerd waardoor ik mijn weight belt opende en deze bijna verloor. Ik kon hem nog net pakken en een van de divemasters trok me omlaag want ik steeg behoorlijk snel omhoog door het verliezen hiervan. Hij zag me struggelen en hielp me dan ook naar mijn plaats te komen. Hier was naar mijn mening veel minder plaats maar ik kroop er maar tussen. Al dit extra werk koste me flink wat adem en ik wist dan ook niet zeker of ik misschien eerder omhoog moest.

Deze duik ging het alleen om de bullsharks waar de divemasters ze tonijn hoofden uit hun handen lieten eten. Er waren er deze keer minder dan de eerste duik, een stuk of 8. Hier zat wel de grootste tot nu toe bij. Onder het kijken werden we behoorlijk geïrriteerd door een klein visje die ons steeds probeerden te bijten. Het leek wel of die vis de show wilde stelen, wat op zich best grappig was. Tijdens het kijken werd ik weer aangetikt door een divemaster en hij wilde me iets geven, alleen snapte ik niet wat… Het was natuurlijk een bull shark tand. Bang om deze kwijt te raken dook ik dan ook de rest van de duik met deze in mijn hand.

Na 20 minuten hier gingen we terug naar 15 meter waar we een reef tour kregen. Ook dit was weer super vet! Bijna op het einde hiervan tikte Thomas, een andere vrijwilliger me aan en seinde hoeveel zuurstof ik nog had. Hij was in training voor de divemaster en had me zien struggelen in het begin. Ik gaf aan 50 bar over te hebben maar eigenlijk moet je rond de 70 hebben vóór de safety stop. Hij seinde dit weer door naar een van de divemasters en de laatste meters zwom ik met die mee en kreeg ik wat van zijn zuurstoffles. Nadat de safety stop klaar was pakte ik weer mijn eigen regulator en zwom terug naar boven. Quite the experience haha, en ik dacht hebben we dit ook eens meegemaakt!

Eenmaal boven kregen we een debriefing en gingen we terug aan land waar de ervaringen onderling gedeeld werden.

Bij terugkomst stond de wekelijkse meeting en het cava ritueel op het programma. De dag werd voor de verandering weer eens afgesloten in the Establishment waar we meerdere drankjes meester maakten.

Het weekend was rustig en buiten veel eten, drinken en speervissen werd er niet al te veel gedaan.

Zondag was er weer een survey duik en ik stond wederom op de ochtend ingepland. De eerste duik gingen we verschillende koralen op gezondheid testen waarbij we een kaart gebruikte voor de kleurcodes. We schreven hier op welk soort koraal en dan de kleurcodes van het lichtste en donkerste punt hiervan.

De 2e duik was een gewone survey duik en ook hier werd de data weer allemaal van opgeschreven.
De rest van de dag hielp ik Tim met het maken van nieuwe vislijnen die we de aankomende dinsdag zouden gebruiken als we op de tagging trip zouden gaan.

Next day was het weer mangrove day en we vertrokken het 's ochtends naar een mangrovebos in de buurt. Hier werden rond de 4000 zaden geraapt die van de bomen gevallen zijn en hier op het project weer herplant. Als ze groot genoeg zijn worden ze weer in het wild herplant.

Dinsdag begon met een environment workshop die vooral ging over de mangroven. Ook dit was weer zeer interessant. Na de pauze had ik samen met Cara de survey test die we ook beide haalden. Hiervoor kregen we dan een extra specialty van Padi voor het duiken.

De middag stond in het teken van taggen en het weer werkte mee want het werd niet gecanceld. We vertrokken richting een klein strandje waar 2 bootjes klaar lagen. We werden opgesplitst in 2 groepen. Ik was samen met Tim, Agash, Cara en een local als schipper.

Als eerste zorgde we dat op elke haak aas zat. We hadden zo'n 25 kleine haken bedoeld voor baby haaien en 2 grote haken bedoelde voor de bigger ones. Na het plaatsen hiervan vaarden we een stuk verder waar we met een rol draad visten. Samen vingen we zo'n 10 kleine vissen voor de locals.

Na een uur gingen we kijken of we beet hadden op de haken maar helaas, geen haai, rog of iets anders. We herhaalde dit nogmaals en genoten van de zonsondergang wat op zee natuurlijk geweldig is. Op de weg terug haalde we alles op maar ook deze keer helaas geen haai. Het is ook zo dat als we iedere keer een haai zouden vangen om te taggen er ook helemaal geen conservation nodig zou zijn… Op dit moment wordt er gewoon gezocht waar de haaien zich settelen om te baren en dat kost tijd. Het hamerhaaien seizoen is nu ook pas begonnen maar ook deze zijn ernstig bedreigd en het is dan ook een kwestie van geluk hebben…

Woensdag stonden mijn laatste 2 duiken van het project op de planning en ik had nog geen schildpad gezien. Ik heb tot nu toe veel geluk gehad met alles dus dat hield ik ook in mijn hoofd voor mijn laatste keer.

Het was een schitterende duik waar we heel veel data opgeschreven hadden. We werden ook nog beloond door het gezelschap van 3 white tip reef sharks. Het was een gedeelte in de zee waar je van 20 meter ineens naar 80 meter diepte ging en dus was het goed opletten dat je niet te diep ging. Ik had het al eerder over geluk hebben en dat had ik deze keer ook weer. De teller stond op 25 minuten en met nog 5 minuten op de klok zag ik Sydney een schildpad symbool maken. SCHITTEREND!!! In de diepte van de oceaan zag je een hawksbill turtle van ongeveer 65cm zwemmen. Ook deze zijn zeer ernstig bedreigd dus de kans was dan ook heel klein maar wat een bonus op een geweldig project was dit!

Het einde is in zicht en de donderdag is inmiddels ook weer voorbij. Zondag vertrekt mijn vlucht naar Nieuw-Zeeland waar mijn volgende avontuur gaat plaatsvinden. Maar eerst nog het toetje op taart en die is morgen….. Ik ga namelijk morgen samen met Nils, Thomas, Astrid en Mie naar Beqa Island waar we gaan duiken met de 4 tot 6 meter grote TIGER SHARKS!!! Na de witte haai de grootste roofvis van de de warme wateren!!!

See you in Auckland! Thanks for reading! ✌️ 🌍

6 Reacties

  1. Henk:
    2 november 2017
    Geweldig Bart, ook nu weer in een adem gelezen. Jammer dat het verhaal tot een eind komt evenals je avontuur. Ik en ook Anita verheugen ons op het vervolg!
  2. Miriam:
    2 november 2017
    Jeeeeeeetje.... wat een avontuur. Loodgordel bijna verloren op 30 meter diepte, een duikfles delen met iemand... en dat wat je allemaal ziet onderwater !!! Petje af, met jou als buddy durf ik een duik te wagen.
  3. Vera:
    4 november 2017
    Hee Bart, hier ben ik dan ook eens!
    Geweldig wat je allemaal mag beleven, super dat je deze reis maakt! Deze tijd zal je nooooit meer vergeten. Geniet er van?
    Greetz! Vera, Björn en Matti
  4. Manon doorneveld:
    5 november 2017
    super vet Bart!! we genieten volop van je verhalen foto's en filmpjes.
    be careful xxx Bram Manon en knuffel van de meisjes
  5. Nicky:
    8 november 2017
    Leuk Bart,we blijven helemaal op de hoogte....
    Geniet xx
  6. Ger Vandewall:
    10 november 2017
    Onderweg naar Flums heb ik je verhaal aan Ger voorgelezen. Het leest als een avonturenroman. Je schrijft hartstikke mooi en we zien het dan ook helemaal voor ons. Op de het volgende avontuur bij de 🥝🥝